ผมเคยคิดอยู่ว่า สมองหรือความคิดคนเราไม่ได้ถูกเสกออกมาจากเนื้อแท้ความคิดภายในของเราแต่เพียงอย่างเดียว เราสามารถที่จะคิดและปรับเปลี่ยนทัศนคติ และ แนวคิด วิธีการคิดต่างๆได้จาก การที่เราผ่านประสบการณ์มาไม่เหมือนกันครับ ทำให้ถ้าหากว่าเรารับสื่อใด มากๆ แล้วมีการบอกกล่าวอย่างไรมากเข้า เราก็อาจจะคิดและเชื่อตามนั้น (เพราะเราก็คงไม่ได้คิดและเชื่อตัวเราอยู่ตลอดหรอก) หรือแม้ว่า ถ้าหากว่าเราคิดว่าเราเชื่อตัวเราเอง หรือ เชื่อแนวคิดของตัวเราเอง แต่ปรากฏแท้ที่จริงนั้น ความคิดของเราที่เราเป็นอยู่ก็ไม่ได้เกิดจากตัวเราโดยแท้จริงแต่ประการใด
ลองคิดแบบนี้ดีกว่า ถ้าหากว่าเราไม่ได้เรียนแบบที่เราเรียนมา ถ้าหากว่าเราไม่ได้เข้าโรงเรียนและไม่ได้เจอเพื่อนชุดเดียวกับที่เราได้เจอะเจอมา เราจะมีแนวคิดต่อ เพื่อน สังคม และโลกทัศน์แบบที่เราเป็นนี้อยู่หรือไม่ ? ถ้าให้ผมเดา ผมว่าไม่เหมือนแน่นอน แม้ว่าอาจจะไม่มีอะไรพิสูจน์ได้โดยเนื้อแท้ นั้นก็แปลว่า เราก็อาจจะพิสูจน์ไม่ได้เช่นเดียวกัน ว่า แท้ที่จริงแล้วเป็นอย่างไรกันแน่ ?
แต่เรื่องที่ผมอยากจะเล่าให้ฟังก็คือ เราเลือกที่จะเอาความคิดใดๆใส่หัวเราได้เช่นเดียวกัน ! อย่างน้อยที่สุดขอให้รู้ไว้ว่า "เราพอจะเลือกได้" เช่น ถ้าหากว่าคุณอยากเป็นคนหัวศิลป์ art ตัวแม่ หรือตัวพ่อก็สุดแล้วแต่ คุณเลือกที่จะรับสื่อแนวนั้นได้ครับ ไม่ว่าจะเป็นหนังสือที่คุณจะอ่าน คณะที่คุณจะเรียนหรือแม้แต่งานอดิเรก ที่คุณพอจะมีแนวคิดที่จะได้เลือกเองบ้างว่าคุณสนใจอะไร ทำให้คุณเปิดเผยต่อ สื่อ และ ความคิดผ่านสื่อ เหล่านั้นในเรื่องที่คุณเลือกได้มากขึ้นเรื่อยๆ จนถึงแม้กระทั่งเป็น expert ทางด้านนั้นทีเดียว (ที่เป็น expert ก็เพราะว่าคนอื่นเค้าไม่ได้อ่าน เรียนรู้ และผ่านประสบการณ์เฉพาะด้านเดียวกันคุณยังไงล่ะครับ)
เมื่อคุณรู้แบบนี้แล้ว ขอให้คิดแค่ว่า ถ้าหากว่าคุณอยากจะชำนาญ เรื่องอะไรเป็นพิเศษของให้คิดเอาไว้แค่ว่า "เราชำนาญและสนใจทางด้านนั้น" เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว ที่เราจะเริ่ม "รับ" สื่อไม่ว่าจะเป็น หนังสือ หรือ Blog content การค้นหาข้อมูลอ่านเล่นในเรื่องราวเหล่านั้นใน internet การแสดงออกความคิดเห็นและ พบปะแลกความคิดเห็นกับคนที่สนใจในเรื่องราวคราวเดียวกัน ทำให้คุณมี insight เกี่ยวกับเรื่องนั้นๆเพิ่มขึ้นได้ไม่ยากนั่นเอง และ มันจะให้ตัวคุณ"แตกต่าง"ออกไปจากคนอื่นๆยังไงล่ะครับ