อาการป่วยไข้หวัดใหญ่ครั้งนี้สอนอะไรผมอยู่หลายเรื่องเลยล่ะครับ
พักนี้ผมมีอาการป่วยอยู่ อาการก็ไม่ได้มีอะไรมากครับ แค่เมื่อประมาณสักสองสัปดาห์ที่แล้ว ไปเมืองจีนแล้วติดไข้หวัดใหญ่มา ทำให้นอนซมอย่างน้อยหลังจากการมาจาเมืองจีนก็ประมาณสักห้าวันเห็นจะได้ อาการป่วยนอนซมแบบนี้ คุณหมอบอกว่าถ้าหากว่า อยากให้ดีตอนแรกน่าจะมานอนโรงพยาบาลมากกว่า เหตุผลก็แค่ ไม่อยากจะให้ไปแพร่เชื้อให้คนอื่นเค้า ซึ่งว่าที่ไปหาหมอแล้วนั้นเป็นวันที่สามแล้วล่ะมั้งหลังจากที่มีอาการไข้ ไม่ใช่อะไรไรหรอกตอนแรกผมก็คิดว่ามันเป็นอาการไข้ธรรมดา เหมือนเป็นไข้หวัด(เล็ก) ทั่วไป แต่ปรากฏว่าอาการเป็นมากกว่านั้นคือมันเป็นนานไม่หายสักทีทำให้ต้องไปหาหมอตรวจดูสักหน่อยว่าเป็นโรคอะไรกันแน่ครับ อีกอย่างคนที่บ้านก็เป็นห่วงเอาการเลย เพราะ กลัวว่าจะเป็นไข้หวัดใหญ่สายพันธ์ใหม่ (หรือที่เรียกว่าไข้หวัดสองพันเก้า) ก็สุดท้ายก็ต้องไปตรวจกับคุณหมอครับที่โรงพยาบาลบางปะกอก9 ซึ่งไม่ไกลจากบ้านผมสักเท่าไหร่ ก็บอกหมอว่าอยากจะให้ตรวจอะไรรวมถึงการ check เลือดเพื่อดูเชื้อว่าไข้หวัดนั้นเป็นพันธ์อะไร ผลปรากฏก็คือเป็นพันธ์ที่ใกล้เคียงกับสองพันเก้า แบบหมอบอกว่า เป็นพี่น้องกัน (ก็เพิ่งจะรู้เหมือนกันน่ะครับว่าไข้เนี่ยะมันมีการเป็นพี่เป็นน้องกันได้ด้วยเหรอ O-o แอบคิดอยู่ในใจไม่ได้คุณหมอออกไปโพร่งๆครับ) แล้วก็ได้ยามาชุดใหญ่ชุดนึง ซึ่งก็มีตัวยาตัวหนึ่งที่คุณหมอบอกว่า เป็นยาเพื่อรักษาไข้หวัดใหญ่สองพันเก้าด้วย เช่นเดียวกัน แต่ใช้ด้วยกันได้ มันรักษาอาการได้เหมือนกัน แล้วก็ทานยาไปสักพักใหญ่ๆ ทำให้อาการไข้ก็ลดหายไปแต่ใช้เวลานานกว่าไข้หวัดเล็กธรรมดาอยู่ และอาการไข้พวกนี้มีผลต่อสภาพร่างกายตอนที่ป่วยได้รุนแรงกว่าไข้หวัดปกติน่าดูครับ ผมไม่เคยที่จะป่วยด้วยโรคที่หนักขนาดนี้ครับ…