เหตุการน้ำท่วมตอนนี้ก็ยังไม่ได้ถือว่าผ่านพ้นไปเสียทีเดียว แต่ว่าในหลายๆพื้นที่ก็เริ่มมีอยู่สภาวะที่เป็นไปในทางที่ดีมากยิ่งขึ้นแล้ว โดยบ้านที่โดนท่วมก็รู้ว่าท่วมไปแล้ว และอีกไม่นานก็จะลด หรือ ตอนนี้หลายพื้นที่ก็เริ่มมีระดับน้ำที่ลดลงกันแล้ว มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ผมมองว่า การที่น้ำท่วมบ้านเรือนคน จะทำให้หลายคนน่าจะมีแนวคิดเหมือนกับผมผุดออกมาบ้างนั่นก็คือ “การมีข้าวของเยอะเป็นภาระ” ปกติแล้ว คนเรามักจะมีข้าวของเยอะแยะมากมาย อยากได้เมื่อมีแล้วก็ไม่อยากทิ้ง ก็จัดการหาที่ทางเก็บมันเอาไว้ แม้ว่ามันจะไม่ได้ใช้ก็ตามที เพราะ แค่คิดว่า ถ้าหากว่ามีไว้อยู่ สักวันมันก็จะได้ใช้ (แน่นอนครับว่า “สักวัน” ต้องมีสักวันจะได้ใช้ครับ แต่ว่าเมื่อไหร่กันล่ะ แล้วมันต้องรอนานอย่างงั้นเลยหรือ) สิ่งของเหล่านี้กลับเป็นภาระขึ้นมาทันที ที่จะต้องย้ายมันขึ้นที่สูง ทั้งๆที่มันออกแบบมาให้วางเอาไว้แค่ชั้น 1 หรือระดับเดียวกับประตูทางเข้าบ้าน ถ้าหากว่าข้าวของนั้นยิ่งแพงมากเท่าไหร่ เราก็จะคิดว่า มันต้องเก็บรักษามันเอาไว้ให้อย่างดีให้มันอยู่รอดปลอดภัยมากขึ้นเท่านั้น ทั้งๆที่จริงๆแล้ว ของเหล่านั้นมันไม่มีค่าอะไรอีกต่อไปแล้ว เพราะ มันจะขายไม่ได้แล้วนั่นเอง (ราคาขายไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับราคาซื้อก็ได้ครับ เยอะสินค้ามันเป็นแบบนั้น) ยกตัวอย่างไม่ยาก เช่น…