ตอนนี้ เราน่าจะเห็นพัฒนาการของ AI ที่มันทำเหมือนกับว่า มันเข้าใจภาษาได้เป็นอย่างดี และ แอบมีฐานความรู้เบื้องหลังเอาไว้เยอะแยะถามอะไรตอบได้ (ถูกหรือเปล่านั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง) แต่ที่เราเห็นออกมาแน่นอน คือ มันตอบออกมาเป็นหลักการ และให้ข้อมูลบริบทอื่นๆที่เราไม่ได้ถาม แต่มันอยากจะบอกพิมพ์กลับออกมาจากตัวมันให้เราได้อ่านกัน และก็แอบงงไปเรื่อยๆว่า มันเข้าใจภาษาของเราได้อย่างไร แม้ว่า หลายคนจะออกมาบอกว่า มันเป็นแค่สถิติว่าคำต่อไปน่าจะเรียงไปด้วยคำอะไร แล้วก็คิดต่อๆไปเรื่อยๆแบบนั้น ทำให้มันออกมาอ่านรู้เรื่องละ มีความหมาย แต่จริงแล้ว ปัญหาที่คนส่วนมากไม่มีการอธิบายเลยก็คือ มันเข้าใจสิ่งที่เราพิมพ์บอกมันได้อย่างไร ต่างหากที่ดูแล้วเหมือนน่าแปลกใจมากกว่าที่เราจะคิดออก
เราสามารถถามคำถามที่ซับซ้อน หรือ ขั้นตอนการทำงานใดๆเพื่อให้มันทำงานจากคำถามของเราได้ เหมือนกับว่า “มันเข้าใจ” อะไรก็ตามที่เราพิมพ์เข้าไปหามัน โดยถ้าหากว่า มันเป็นการเรียนรู้ แล้ว การเรียนรู้จากการดูตัวหนังสือทั้งหมดมากเท่าที่จะมากได้ แล้วมันจะทำให้เกิดความเข้าใจได้อย่างไรกัน ? คำว่า เข้าใจของเรานั้นหมายถึงอะไรกันแน่ เพราะ ถ้าหากว่าเป็นคนแล้ว มันจะเอาไปเทียบกับประสบการณ์ และ การตัดสินใจด้วยเหตุผล ตรรกะ และอื่นๆอีกมากมาย เพื่อพ่นคำตอบกลับมา โดยมีการคิดวิเคราะห์แยกแยะแล้วในหัวของเราเองทั้งหมด ถ้าหากว่า คุณเป็นคนปกติแล้วเกิดมีตาเท่านั้นเพื่อที่จะอ่านหนังสือเท่านั้น ไม่ทำอย่างอื่นเพราะไม่มีมือเท้าและไม่เคยทำกิจกรรมอื่นใดเลยนอกจากอ่านหนังสือที่ไม่เคยแม้กระทั่งมีคนสอนว่า ตัวหนังสือแต่ละคำนั้นมีความหมายว่าอย่างไร มันจะทำให้คุณเกิดความเข้าใจเนื้อหาเหล่านั้นได้อย่างนั้นหรือ ?
การที่มี AI แล้วเข้าใจอะไรแบบนี้เหมือนกับคน มันก็เหมือนกับเป็นการเปิดกล่องแพนโดร่าที่เปิดทางที่จะทำให้ “คน”ปกติสามารถสั่วการใดๆกับความซับซ้อนที่แต่ก่อนต้องกระทำการการโค้ดโดยตรง หรือ ต้องพึ่งพาคนทำ user interface ประเภทใดประเภทหนึ่งไปยังกลไกเบื้องหลังอีกต่อหนึ่ง คนเหล่านั้นหรือกระบวนการส่วนกลางนี้ จะไม่ต้องการอีกต่อไปแล้ว แน่นอนว่า ตัวตรงกลางนี้ AI ทั้งหมดที่ถูกพัฒนาจะกระทำการเชื่อมโยงระหว่าง การรับคำสั่งจากมนุษย์ หรือ การส่งข้อมูลไปมาระหว่าง “ฐานข้อมูล” และ “AI ด้วยกัน” นั้นจะเกิดขึ้นได้ในที่สุด โดยมันเกิดขึ้นได้หลายแนวทางด้วยกัน เช่น สถานการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นต่อไปนี้ได้
AI เข้าถึง user interface แบบเดียวกันกับที่มนุษย์ใช้อยู่
AI เข้าไปถึงฐานข้อมูลโดยตรงและทำหน้าที่อ่าน เพิ่ม อัพเดท หรือลบได้แทนชุดคำสั่งแบบเดิมๆ
AI กระทำตัวส่งข้อมูลไปมาผ่าน API หรือรูปแบบการส่งและรับข้อมูลไปมาระหว่าง AI ด้วยกัน (รูปแบบที่มนุษย์ร่วมเห็นและเข้าถึงได้เช่นเดียวกัน)
AI เชื่อมต่อสื่อสารกันด้วยรูปแบบที่ถูกพัฒนาด้วย AI กันเองและมนุษย์ไม่เข้าใจและไม่สามารถเข้าถึงได้
ด้วย AI ครบชุดทั้งหมดนี้ จะทำให้เกิดการประสานข้อมูลไปมา โดยสมบูรณ์ทั้งข้อมูลใดๆทั้งหมดแบบไร้รอยต่อเชิงการพัฒนา เพราะ เข้าใจว่าสุดท้ายแล้ว คนจะมีการเอา AI แบบสุดท้ายเข้าไปเข้าถึงระบบได้ แล้วแต่ว่าจะให้สิทธิ์ AI เข้าถึงฐานข้อมูลและมีอำนาจในการทำอะไรกับฐานข้อมูลได้หรือไม่ แน่นอนว่า ถ้าหากว่าทดสอบและไว้ใจแล้ว คนเราก็จะเปิดสิทธิ์ให้กับมันทำหน้าที่แทน code ทั้งหมด ถ้าหากว่าเกิดเหตุการณ์เหล่านี้ครบถ้วนแล้ว โลกของเราจะเกิดการพัฒนากระบวนการทำงานใหม่ทั้งหมด เรียกว่า คนเราแทบจะไม่ต้องทำงานประเภท white collar ที่ทำอยู่ในระบบหลังบ้านแทบทั้งหมด แน่นอนว่า งานส่วนการพูดคุยนั้นโดยแย่งงานไปทั้งหมดแล้วก่อนหน้า เพราะ ส่วนของ generative AI นั้นได้รับการพัฒนาและประยุกต์ไปใช้กับการที่ประสานพูดคุยกับคนแบบมีเข้าใจลึกซึ้งไปก่อนหน้าแล้วทั้งหมด โลกเราก็แทบจะไม่เหลืองานประเภทที่ต้องทำออกมาเป็นกระบวนการอีกต่อไปเลยก็ว่าได้
คุณลองคิดดูว่า หากคุณค้นหาประกันรถ แล้วกำลัง chat คุยกับ AI สักตัวอยู่ แน่นอนว่ามันจะทำการเสนอโปรโมชั่น และแพ็ดเกจประกันรถที่เหมาะสำหรับความต้องการของคุณ แล้วหากคุณตกลง “เอา” เลือกประกันใดประกันหนึ่งหลังชำระเงินแล้ว กระบวนการที่เหลือ คืองานหลังบ้านทั้งหมด ทั้งระบบ AI ส่วนที่เหลือทั้งหมดก็ทำงานให้กับบริษัทประกันเหล่านั้น แล้วนำส่งเอกสารกรมธรรม์ให้กับคุณทางอีเมล คุณอาจจะพอเห็นภาพได้ว่า ด้านหลังของกระบวนการทางธุรกิจทั้งหมดนั้นไร้คนทำงานได้โดยสมบูรณ์
ใช่แหละ ! คนยังอยู่เบื้องหลังทั้งหมด เพื่อตรวจสอบการทำงานของ AI เหล่านั้นเพื่อให้แน่ใจได้ว่า มันจะทำงานสร้างรายได้ให้กับธุรกิจเหล่านั้นอยู่ และ ไม่ได้โดย AI หลอกข้อมูลอะไร โดยการตรวจสอบซ้ำนั้น อาจจะเป็น AI จากอีกกลุ่มธุรกิจหนึ่งเพื่อเข้ามาตรวจสอบให้อีกทีก็เป็นไปได้ เพราะ สุดท้ายแล้ว คนต่างหากที่ต้องการ “รายได้จากธุรกิจ” โดยที่ AI เหล่านั้นทำงานอัตโนมัติโดยไม่ต้องการรางวัลหรือผลตอบแทนใดๆทั้งนั้นตลอดการไหลของข้อมูลทั้งหมด
