ความคิดที่เปลี่ยนแปลงไปกับการใช้บริการนกๆ [NokNok.in.th]

เมื่อนานมาแล้วผมเห็นพวกคนประเทศนอกเค้าเล่น  Twitter กันปุ้บผมก็ไม่รู้ว่ามันเอาไว้ทำอะไรผมก็สมัครปั้บเพื่อที่จะได้ทดลองดูว่า ทำไม้ทำไมคนเค้าถึงต้องเล่นกันด้วย Twitter ตอนแรกที่อ่านๆ มันไม่ได้มีวัตถุประสงค์อะไรนอกจากจะบอกว่า "ตอนนี้ทำอะไรอยู่" เท่านั้นเองหรอกเหรอ แถมยังมีเงื่อนไขอีกตะหากว่ามันต้องไม่เกิน 140 ตัวอักษร ผมก็งงๆสมัครไปแล้วก็คิดไม่ออกว่า จะทำไปเพื่ออะไรเนียะ .. และแล้วเวลาก็ผ่านเลยไป .. จนไม่นานนี้น่าจะสักไม่กี่เดือนที่ผ่านมาบริการที่เหมือนกับ Twitter ที่สร้างเพือคนไทยก็ปรากฏออกมา ผมว่าน่าจะมาแนวคิดและแนวทางของทีมงานสนุกเพื่อที่จะให้คนไทย Twitter ใช้กัน พอมีปั้บผมก็สมัครปุ้บเหมือนเดิม เพราะ อาจจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงกับพฤติกรรมการใช้งานของผมก็ได้เพราะว่าผมไม่ได้อยากมีเพื่อนเป็นฝรั่งมังค่าสักเท่าไหร่นัก ประมาณว่าไม่ได้เป็นคนที่ international สักเท่าไหร่ ขนาดคนไทยพูดภาษาไทยด้วยกันยังไม่ได้สื่อสารกันเท่าไหร่นัก จะเอาอะไรกะภาษาต่างด้าวล่ะครับ ทีนี้พอสมัครปุ้บเงื่อนไขที่ผมเห็นก็เหมือนเดิม ก็คือการทำ micro blogging พิมพ์อะไรก็ได้เพื่อบอกว่าตัวเองทำอะไรอยู่ภายเนื้อความสั้นๆไม่เกิน 140 ตัวอักษรนี่เอง เหมือนกับแป้ะราวกับแกะระหว่างบริการนกๆกับบริการของ Twitter และแล้วความเปลี่ยนแปลงทางความคิดก็เกิดขึ้นว่า เหตุใด ทำไมคนถึงเล่น่ Twitter หรือ นกๆกันเยอะครับ หลังจากนั้นไม่นานผมก็เรียกกุ้ชชี่ ที่ปกติผมจะมีอะไรที่เกี่ยวกับ internet ๆ สักหน่อยผมก็จะบอกเค้าเพราะว่า ผมบอกอะไรเค้าก็เชื่อเหมือนกะว่าเป็นคนว่าง่ายว่าอย่างงั้น ทีนี้ผมก็ลองตั้งค่าต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการรับส่งข้อมูลทาง sms หลังจากที่มีคนที่เรา’ติดตาม’พิมพ์ปะอะไรเอาไว้ มันก็จะไปแสดงที่มือถือเรา หรือว่าล่าสุดการส่งข้อความตรงก็สามารถที่จะทำได้ผ่าน sms ทาง นกๆ นี่ด้วยเหมือนกันครับ

การใช้งาน sms ตอนนีเหมือนว่าจะไม่มีคนใช้จ่ายใดๆ ยกเว้นการส่ง code เพื่อยืนยันความเป็นเจ้าของมือถือเท่านั้นครับ ก็อย่างมากก็ สามบาทไทยไม่ขาดไม่เกิน แล้วก็จะได้รับสิทธิเพื่อรับ sms ผ่านทางมือถือที่เป็นข้อมูลที่พิมพ์ผ่าน นกๆ มาอีกต่อหนึ่งครับ

พอผมเปิดเพื่อที่จะรับ sms แบบนี้นั้นก็แปลว่า ผมก็ไม่จำเป็นต้องส่ง sms เหมือนกับปกติแล้วซิ หากว่าคนๆนั้นไม่ได้รับข้อความจากคนอื่นมากนัก (ที่ผมบอกว่าเค้าต้องไม่รับข้อความจากคนอื่นเพื่อให้เข้า sms มากนักเพราะมันมี Limit มีการรับข้อความต่อเดือน 250 sms ครับ นั้นก็แปลว่า วันละแค่ 8 ข้อความเศษเท่านั้น หารดูแบบนีแล้วมันก็ไมได้มากมายอะไรน่ะครับ)

การพิมพ์เพื่อบอกว่า "ตอนนี้ผมทำอะไรอยู่นั้น" มันเป็นข้อมูลที่มีคุณค่าทางจิตใจสำหรับคนที่เค้าอยากรู้อยากติดตามเรา เช่น หากว่าคุณเป็นแฟนกันหรือหากว่าคุณแค่เป็นกิ้กกันหรืออยากจะเป็นคนพิเศษอะไรกันแล้วหรือว่า คุณกะคนทีติดตามคุณเป็นคนที่พิเศษกันอยู๋แล้ว อาจจะเป็นกรณีบุคคลในครอบครัวก็ได้ เช่น หากว่า ลูกสาวสุดหวงของคุณแม่ต้องเดินทางไปทำงานต่างจังหวัดเป็นเดือนๆ แล้วอยากจะติดตามกันไว้ โดยที่มี internet ใช้ไม่ว่าจะเป็น wifi หรือว่าจะเป็น edge , GPRS แบบเหมาจ่ายหรือแบบสี่ชั่วโมงก็แล้วแต่ ก็จะเป็นการบอก "ตอนนี้ทำอะไรอยู่" อยากมีคุณค่ามากกว่าการบอกกันระหว่างคนที่ไม่ได้รู้จักกันมาก่อนครับ

อาจจะดูกรณีที่การบอกว่า "ตอนนี้ทำอะไรอยู่" แบบที่ออกแนวตลาดนิดนึงก็เช่นว่า หากว่าผมเป็นกอร์ฟไมท์แล้วมีแฟนคลั บเป็นโขยงๆ ผมอยากจะโปรโมตตัวเองเหลือกันครับ จำเป็นต้องเปิด นกๆ account เอาไว้สักอันเพื่อที่จะให้แฟนได้ติดตามอย่างน้อย พอผมที่เป็นกอร์ฟไมท์พิรมพรพิมพ์อะไรออกไปแล้ว แฟนคลับของผมก็จะได้รับทราบเรื่องราวนั้นผ่านทาง sms เหมือนกับที่คุณๆท่านๆ น้องๆหนูๆสมัครรับข่าวผ่านทาง sms ยังไงอย่างงั้นน่ะหละครับ

เรียกง่ายๆว่าหากว่ามองเป็นการตลาดแล้ว การที่บอกว่า "ตอนนี้ทำอะไรอยู่" มันมีความหมายมากกว่านั้น ผมยกตัวอย่างอีกกรณีหนึ่งแล้วกันนะครับ เท่าที่เห็นชัดๆก็คือ ทางสนุกเองก็ได้มีการสร้าง account เพื่อให้คนติดตามเพื่อรับข้อมูล เช่นดวงวันนี้ หรือ ข่าวเทคโนโลยีที่น่าสนใจ เป็นต้น จะเห็นได้ว่าทางสนุกเองจะใช้ ความหมายหรือแนวคิดเชิงนี้เพื่อบริการให้คนที่ติดตามเค้าให้ดีที่สุดและมากที่สุดเพื่อที่จะดึงดูดคนให้ใช้กันมากขึ้นครับ

ลองจินตนาการอย่างนี้ดีกว่า หากว่า มีคนติดตามผม(ซึ่งเป็นกอร์ฟไมท์ เฮอะๆ จะได้ฟังดูว่าน่าจะมีคนติดตามเยอะสักหน่อย) ติดตามกันมากกว่า 1000 คน การที่ผมพิมพ์ออกไปแค่ว่า ผมจะออกคอนเสริ์ตวันที่ 19 นี้ตอนสี่ทุ่มที่ไหนๆก็ว่าไป ก็จะทำให้คนอย่างน้อยพันคนนั้นรู้ทันทีเมื่อมือถือครับ การรับรู้ได้แบบนี้มันเป็นการบังคับรู้เพราะมันมี sms อะไรมาก็ต้องอ่าน อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เพื่อคัดกรองว่าอันนี้มันคือ sms อะไรกันอยู่แล้ว แต่ว่าสำหรับกรณีนี้เค้าเหล่านั้นที่ติดตาม เค้ายินดีที่จะรับรู้ครับ โอ้ว .. เป็นการแจ้งข่าวกันได้อย่างรุนแรงทันทีทันตาเอาการครับ

ย้อนกลับมา utility ของการใช้ micro blogging กันอีกแบบดีกว่าว่าเอ.. จะเอาไปทำอะไรอย่างอื่นได้อีกมั้ยน้อ หากคิดกรณีที่เป็นคนธรรมดาสักหน่อยอาจจะแอบเอาไปลักไก่ใช้ในทางที่ไม่ได้เป็นวัตถุประสงค์ของ Twitter หรือว่าของ นกๆ เองก็ได้เช่น เพื่อการส่ง sms ให้กับบุคคลจำนวนหนึ่งกันฟรีๆ เหมือนกับที่ผมเคยเล่าให้ฟังครั้งนึงแล้วว่าเราสามารถให้คนในองค์กรบอกรับ sms แบบ นกๆ เพื่อให้เค้าเหล่านั้นได้รับข่าวสารจากเจ้าของกิจกรรมพร้อมกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ครับ ผมไม่รู้ว่าตอนนั้นผมเล่าไปจะมีใครได้เอาใข้เหรอป่าวน่ะครับ เพราะว่าเงื่อนไขก็เยอะอยู่เช่น คนที่เป็นลูกน้องเราเค้าจะโดน เราเอา มือถือเค้า register กับนกๆเป็นทีเรียบร้อยแล้ว เค้าก็จะไม่มีอำนาจเหนือเบอร์มือถือตัวเองไปได้ ครับ เรียกได้ว่า เค้าจะบอกเลิกการรับข่าว sms จากเจ้านายไม่ได้ครับผม อ้อมไปซะไกลกลับมาการใช้งานอย่างคนธรรมดาดีกว่า การลักไก่ใข้ไม่ถูกวัตถุประสงค์ที่ทำได้ก็เช่นว่า อยากจะใช้เป็น sms ฟรีๆ เดือนละ 250 ข้อความ วิธีการก็ไม่ยากครับ หากว่าคุณมีพ่อมีแม่ที่ไม่ได้ใช้งาน internet เพื่อ social networking อะไรแล้วเนี่ยะ (ซึ่งส่วนใหญ่เค้าไมได้เล่นหรอกนะครับผมรู้ เพราะผมไม่ค่อยได้เห็นคนอายุเยอะเล่น internet อย่างเอาเป็นเอาตายสักเท่าไหร่น่ะครับ) ก็จัดแจงเอามือถือเค้ามาสมัคร account นกๆ แล้วก็ส่งรหัสเพื่อยืนยันจากมือถือคุณพ่อคุณแม่ซะ แล้วก็ทำการค้นหาติดตามระหว่างกัน หมายความว่า เราก็ติดตามพ่อแม่ และพ่อแม่ก็ติดตามเรา ทีนี้เราก็จะทำการส่ง"ข้อความตรง" เพื่อให้มันไปแสดงบนมือถือได้แล้วน่ะครับ แอ้ะ แค่นี้เอง ทีนี้ก็ไม่ต้องเสียเงินสองบาทเพื่อส่ง sms จากมือถือไปหามือถือของญาติสนิทมิตรสหายอีกต่อไปครับ

การส่ง sms ทางนี้มันดีอย่างที่ว่า เราไม่ต้องคิดมากเรื่องพิมพ์ไทยให้ได้ข้อความน้อยกว่า 70 ตัวอักษร ปกติผมเป็นคนที่ส่ง sms เพื่อบอกคนอื่นอยู่แล้วว่า ตอนนี้ผมทำอะไรหรือว่าผมจะทำอะไร แล้วดันมาเจอ นกๆ นี่ ทำให้เข]] >